Tablica informacyjna szlaku w Słomnikach
Pierwsza Kompania Kadrowa wkroczyła do Słomnik po południu 6 sierpnia 1914 roku. Miasteczko zostało już wcześniej opuszczone przez żołnierzy rosyjskich. Jako pierwsi wjechali tutaj ułani pod dowództwem Władysława Beliny-Prażmowskiego, którzy przed Słomnikami stoczyli potyczkę z rosyjskimi pogranicznikami. Następnie dokonali przejęcia władzy w lokalu urzędu gminy, gdzie zniszczyli portret cara Mikołaja II. Wkraczających na rynek strzelców powitali tłumnie zebrani mieszkańcy. Kwiatami witała wkraczające wojsko przybyła z Goszyc Zofia Zawiszanka, wywiadowczyni Polskich Drużyn Strzeleckich. Pierwsi od czasów powstania styczniowego polscy żołnierze ustawili się na rynku plutonami. Zaczął przemawiać komisarz cywilny Stanisław Tor, ale jego wystąpienie przerwał deszcz. Czworobok strzelecki rozsypał się, a mieszkańcy Słomnik zaprowadzili zmęczonych strzelców
do budynków straży pożarnej i szkoły, które wojsko rosyjskie zamieniło zamieniło na koszary. Tutaj też dostarczono posiłek. Następnego dnia rano na słomnickim rynku odczytano manifest Rządu Narodowego – był to pierwszy wielki akt polityczny na terenie wyzwalanego Królestwa Polskiego. Po latach niewoli ujawniała się polska władza. Naczelnikiem miasta został mianowany Bogusław Kowalski. Pozostawiono tutaj również pięciosobową załogę pod dowództwem Kazimierza Kamińskiego „Lubonia”. 7 sierpnia Pierwsza Kompania Kadrowa opuściła Słomniki i pomaszerowała w kierunku Miechowa. Tymczasem do Słomnik przybył Józef Piłsudski, a w kolejnych dniach – następne oddziały strzeleckie. Działający w mieście Komitet Obywatelski brał udział w przygotowaniu kwater i wyżywienia. W biurze werbunkowym zgłaszali się kolejni ochotnicy…
I Kadrowa w Słomnikach
Gazeta Krakowska z 18-19 lipca 2015, s. 11